ptak leśny z rzędu wróblowatych: zniczek: ptak leśny z rzędu wróblowatych: pierwiosnek: ptak leśny z rodziny pokrzewkowatych: KWEZAL: ptak leśny z rodziny trogonów: PASZKOT: ptak leśny z rodziny drozdów: paszkot: ptak leśny podobny do drozda: mysikrólik: ptak leśny z rzędu wróblowych: dziwaczek: niewielki ptak leśny żyjący Pełzacz leśny i ogrodowy. Pełzacz leśny to gatunek niewielkiego ptaka z rodziny pełzaczy. Występowanie. Pełzacz leśny zamieszkuje znaczną część Europy, wiele leśnych obszarów Azji, Japonię i część Ameryki Północnej. Ciekawostką jest fakt iż nie można go spotkać w takich krajach jak Holandia. Nie pojawia się również w tukan » ptak egzotyczny o charakterystycznym, potężnym dziobie. tukan » ptak o lekkim, ogromnym dziobie, amerykański. tukan » ptak o ogromnym dziobie, z rodziny dzięciołów. tukan » ptak z bardzo grubym dziobem. tukan » ptak z barwnym i dużym dziobem, leśny, z ameryki południowej. tukan » ptak z czubkiem. opocznik. białorzytka, ptak z rodziny drozdów, chroniony. Szczygieł. ptak leśno-parkowy z rodziny łuszczaków, chroniony. potrzos. ptak z rodziny łuszczaków, w Polsce chroniony. ortolan. ptak z rodziny łuszczaków, brązowo-oliwkowo-szary, w Polsce chroniony. chroniony ptak z rodziny dzierzb - hasło do krzyżówki. . Kos zwyczajny jest ptakiem określanym jako ptak średniej wielkości. Kwalifikowany jest jako ptak pochodzący z rodziny drozdów. Zamieszkuje praktycznie cała Europę. Mieszka również w znacznej części Azji, w niektórych rejonach Afryki. Sztucznie przeniesiony w rejon Australii, do Nowej Zelandii i na okoliczne wyspy. Jest ptakiem wędrownym. Zimuje w cieplejszych rejonach Europy, w rejonach śródziemnomorskich. Występuje zarówno w lasach, jak i w pobliżu siedzib ludzkich. Charakterystyczne jest to, iż wędrowne są przede wszystkim ptaki występujące w lesie. Miejskie ptaki z reguły pozostyaja w miastach i zimują, w razie konieczności znajdując cieplejsze elementy miejskich budowli. Jeśli odlatują, to przede wszystkim młode ptaki oraz samice. Przeloty ptaków odbywają się na początku wiosny i bardzo późną jesienią. W Polsce można spotkać kosy praktycznie we wszystkich miastach, oraz w wielu rejonach leśnych. Wygląd Samce kosa, mają upierzenie jednolicie, błyszcząco czarne, aczkolwiek wyróżniające się żółtym dziobem z czarną końcówką. Dziób jesienią brązowieje. Osobniki, które można określić jako starsze, mają dzioby koloru pomarańczowego. Podobny kolor ma obrączka wokół oczu. Samica kosa różni się od samca dość znacznie. Jest oliwkowo – brązowa, z niewyraźnymi plamkami innego koloru. Dziób ma brązowy. Cechą wspólna płci są nogi – zawsze są ciemnobrązowe. Rozpoznanie płci jest bardzo proste – może to uczynić przeciętny amator. W przeciwieństwie do szpaka, kosy mają dość długo ogon. W wypadku kosów zamieszkujących w miastach ubarwienie może być nieco jaśniejsze lub zawierać białe elementy. Bardzo rzadko, ale spotyka się kosy całkowicie białe, zwane albinosami. Występowanie Występuje w wielu polskich lasach. Najczęściej w tych, które są dość gęste. Jeszcze do niedawna był ptakiem typowo leśnym, jednak sytuacja nieco się zmienia. Zasiedla miejsca miedzy innymi w pobliżu rzek i zbiorników wodnych. Jest dość płochliwy. Można to zauważyć, chociażby po tym, że kosy ostrzegają się głośnym krzykiem, zaraz po tym, jak dostrzegą lub poczują człowieka. Około 50 lat temu wykształcił się jednak gatunek określany jako miejski. Ptaki tego rodzaju nie obawiają się człowieka, budują swoje gniazda w pobliżu miejsc, w których człowiek zamieszkuje i przebywa. Zajmują parki, skwery, drzewa przy ulicach, jak również rejony roślinne na prywatnych terenach – w ogrodach, na działkach i w innych miejscach. Specjaliści wypowiadają się wprost – przebywanie w takich miejscach to znaczne ułatwienie dla ptaków, nie muszą one bowiem zdobywać pokarmu – mają go pod dostatkiem. Charakterystyczne jest to, iż im daj na wschód, tym mniej ptaków „miejskich”, co może być spowodowane tym, że środowisko naturalne jest tam dla kosów bardziej przyjazne. Pożywienie Kos jest ptakiem wszystkożernym. Zjada zarówno pokarm pochodzenia zwierzęcego jak i roślinnego. Gustuje w ślimakach, drobnych bezkręgowcach, różnego rodzaju robakach. Jeśli chodzi o rośliny, z reguły ptaki zjadają miękkie owoce i miękkie elementy roślin. Dieta zwierzęca dominuje wiosną, dieta roślinna jesienią. Lęgi W ciągu roku samica kosa wyprowadza około 3 lęgów. W warunkach miejskich najczęściej 4. Samica wysiaduje jajka przez około 2 tygodnie, kolejne 2 tygodnie zajmuje wychowanie piskląt. Po tym okresie wylatują one z gniazda. Kos jest ptakiem, który występuje w wielu odmianach. Różnią się od siebie wielkością, wyglądem i innymi szczegółami. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "ptak leśnych z podrodziny drozdów":PASZKOTKWICZOŁKOSRUDZIKRASZKAMAKOLĄGWAKOBUZTURKAWKAGRUBODZIÓBTRAWNIKPEŁZACZEŚPIEWAKSŁOWIKŁABĘDŹKEABEKASHARPIAORZEŁEKSYBIRAKLORA Rodzaj: Turdus - drozdy drozd obrożny droździk drozd śpiewak, śpiewak paszkot kwiczoł kos głosy innych drozdów Drozdy, to grupa niedużych i średnich ptaków o smukłej budowie ciała, prowadzących zasadniczo nadrzewny tryb życia, ale często żerujących na ziemi, wśród ściółki leśnej. Odżywiają się owadami i innymi bezkręgowcami oraz owocami i jagodami. Należą do ptaków o donośnym i melodyjnym głosie. Gniazdują wśród gałęzi drzew i krzewów. Są ptakami sezonowo wędrującymi. W Polsce występuje 11 gatunków drozdów, z czego dwa są ptakami łownymi z okresem ochronnym a 9 prawnie chronionych. Drozd obrożny - Turdus torquatus Drozd obrożny jest ptakiem z rodziny drozdowatych (Turdidae), rzędu wróblowych (Passeriformes). Wśród tej grupy ptaków wyróżnia się 3 podgatunki. W Polsce występuje podgatunek Turdus torquatus alpestris zasiedlający południową i centralną Europę. Drozdy te zamieszkują górskie lasy i kosodrzewinę. Ptaki te są wędrowne, częściowo wędrowne lub osiadłe. Populacje wędrowne zimują w południowej Europie i w północno-zachodniej Afryce. Drozd obrożny jest podobny do kosa. Samiec ma upierzenie ciemne z dużą białą tarczą na piersi w kształcie półksiężyca, samica jest czarnobrązowa z mniej wyraźną tarczą,a młode mają jedynie małą, białą plamkę tuż pod dziobem. Jaśniejsze brzegi piór tych ptaków układają się w liczne "łuski". Drozd obrożny osiąga średnio: długość ciała ok. 23-24 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 38-42 cm i ciężar ok. 110 g. Odżywia się owadami, dżdżownicami i innymi bezkręgowcami, jesienią zjada jagody. Gniazdo drozd obrożny zakłada na małym świerku lub jodle na wysokości 1-3 m. Buduje je z gałązek, suchych traw i liści, wylepia od środka próchnicą zmieszaną z błotem i grubo wyściela miękką suchą trawą. Sezon lęgowy u tych drozdów trwa przez maj i czerwiec. w ciągu dwóch miesięcy ptaki wyprowadzają 1 lub 2 lęgi. W jednym lęgu samica składa 4-5 bladoniebieskich jaj z małymi plamkami koloru czerwonobrązowego, czerwonofioletowego lub fioletowoszarego, które sama wysiaduje przez 12-14 dni. Młode (gniazdowniki) uzyskują samodzielność po dwóch tygodniach. W Polsce drozd obrożny jest licznym ptakiem lęgowym w Karpatach i nielicznym w Sudetach. Gnieździ się też bardzo nielicznie na Mazurach. Przylatuje do nas w marcu-kwietniu, a odlatuje we wrześniu-listopadzie. Drozd obrożny jest ptakiem chronionym. głosy posłuchajtyp plikurozmiar drozd obrożnymp347 kb drozd obrożny - dłuższy występmp3207 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków drozdowate Droździk - Turdus iliacus Droździk (drozd rdzawoboczny) jest małym ptakiem z rodziny drozdowatych (Turdidae), rzędu wróblowych (Passeriformes). Wśród droździków wyróżnia się 2 podgatunki: Turdus iliacus iliacus - występujący w północnej Eurazji i Turdus iliacus coburni - występujący na Islandii i na wyspach wulkanicznych na północnym Atlantyku między Islandią a Shetlandami. Droździki są wędrowne lub częściowo wędrowne. Populacje zamieszkujące Islandię i wyspy na północnym Atlantyku przenoszą się na zimę do Szkocji, Irlandii, Francji i na Półwysep Iberyjski. Populacje Euroazjatyckie zimują w Europie zachodniej oraz wokół morza Czarnego i Kaspijskiego. Droździki bytują zwykle na obrzeżach lasów liściastych i mieszanych. Droździk jest najmniejszym drozdem występującym w Polsce. Osiąga średnio: długość ciała ok. 21 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 33-35 cm i wagę ok. 60 g. Droździki mają jasne brwi i wąsy oraz rdzawe boki ciała i pokrywy podskrzydłowe. Odżywiają się różnymi bezkręgowcami, a jesienią i zimą zjadają również jagody i owoce (np. głogu). Pożywienia szukają na ziemi - biegając i skacząc przepatrują glebę. Zbierają również owady z drzew i krzaków. Gniazdo droździk zakłada przy pniu lub na bocznych gałęziach młodych drzew (na wysokości 1,5-3 m) lub w krzewach. Gniazdo jest czarkowatą konstrukcją uplecioną z gałązek, trawy i mchu, od środka wyklejoną błotem zmieszanym z materiałem roślinnym i wyścieloną trawą i liśćmi. Wiosną samica składa 4-6 jaj o tle bladoniebieskim lub zielonkawoniebieskim z niewyraźnymi czerwono-brązowymi plamkami. Jaja wysiaduje sama przez 12-13 dni. Młode (gniazdowniki) muszą przez jakiś czas pozostawać w gnieździe, gdzie są karmione przez rodziców. Droździki w sezonie lęgowym (w Polsce maj-czerwiec) wyprowadzają 2 lęgi. najliczniej droździki gniazdują w Skandynawii i północnej Rosji. W Polsce gniazdują nielicznie. Ptaki te rzadko zimują w naszym kraju. Przylatują do nas w marcu-kwietniu, a odlatują we wrześniu-listopadzie. Droździki wędrują w dużych grupach i jak większość drozdów lecą głównie nocą, zatrzymując się w lasach, na polach lub łąkach. Droździki są pod ochroną. Posłuchaj moich własnych nagrań droździka. głosy posłuchajtyp plikurozmiar droździk - nawoływaniewav22 kb droździk - śpiewmp3139 kb nieco inny śpiew droździkamp3144 kb droździk - jeszcze inny przykład śpiewump3166 kb śpiew droździka - długi przykładmp3118 kb okrzyki droździkamp330 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków drozdowate Drozd śpiewak - Turdus philomelos Drozd śpiewak (śpiewak) (Turdus philomelos syn. Turdus ericetorum) jest średnim ptakiem wędrownym z rodziny drozdowatych (Turdidae), rzędu wróblowych (Passeriformes). Wśród śpiewaków wyróżnia się kilka podgatunków. Drozdy te występują w Europie i w azji. Zasiedlają gęste lasy, raczej szpilkowe i mieszane niż liściaste. Coraz częściej spotyka się je w starych parkach i ogrodach. Drozd śpiewak w sto lat po kosie zaczął kolonizować miasta. Jednak rzadziej niż kos zbliża się do ludzkich siedzib. Śpiewak zimuje już na wybrzeżach belgijskich i holenderskich oraz na Wyspach Brytyjskich, głównie jednak w rejonie Morza śródziemnego. Śpiewak jest wielkości szpaka. U tych ptaków nie występuje dymorfizm płciowy. Drozdy śpiewaki mają wierzch ciała brunatnooliwkowy, boki i pierś rdzawopłowe z podłużnymi, ciemnymi plamami. Kolor boków i piersi płynnie przechodzi w biel brzucha i podogonia. Ptaki te osiągają średnio: długość ciała ok. 22-23 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 33-36 cm i wagę ok. 60-70 g. Śpiewaki żywią się owadami i innymi bezkręgowcami. Późnym latem i jesienią jedzą również jagody i owoce. Pożywienia śpiewak poszukuje na ziemi w sposób podobny do kosa. Charakterystyczne są tzw. "kuźnie" śpiewaka , gdzie rozbija on muszle ślimaków. Ptak ujmuje w tym celu ślimaka w dziób i machając głową na boki uderza nim o jakąś twardą powierzchnię, np. o kamień, służącą mu jako kowadło. Gniazdo śpiewaka znajduje się na drzewie lub krzewie, czasem na ziemi wśród gęstej roślinności. Gniazdo jest koszyczkiem splecionym z gałązek, trawy i mchu, od środka wyklejonym mieszaniną błota, próchna, liści i śliny. Wylepa gniazda jest tak gładka, że przypomina tekturę. Gniazdo nie ma wyściółki. W sezonie lęgowym (kwiecień-czerwiec) ptaki wyprowadzają 2 lęgi. W jednym lęgu samica składa 3-5 wysmukłych, bladoniebieskich jaj z czerwonymi, brązowymi lub czarnymi plamkami, które sama wysiaduje przez 12-14 dni. Młode (gniazdowniki) opuszczają gniazdo po ok. 2 tygodniach. W Polsce drozd śpiewak jest ptakiem lęgowym. Przylatuje do nas w marcu-kwietniu, a odlatuje we wrześniu-październiku. Jest objęty ochroną. posłuchaj moich własnych nagrań śpiewaków głosy posłuchajtyp plikurozmiar drozd śpiewak - nawoływanie1wav57 kb drozd śpiewak - nawoływanie2mp368 kb drozd śpiewak - nawoływanie3mp349 kb drozd śpiewak - śpiewmp3171 kb drozd śpiewak - inna pieśńmp3225 kb drozd śpiewak z piecuszkiem173 kb drozd śpiewak z innymi ptakamimp3216 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków drozdowate Paszkot - Turdus viscivorus PASZKOT należy do rodziny drozdowatych (Turdidae), rzędu wróblowych (Passeriformes). W grupie tych ptaków wyróżnia się 3 podgatunki. Paszkoty występują w borach i lasach mieszanych Europy, zachodniej Syberii i północno-zachodniej Afryki. Populacje wysunięte najbardziej na północ są wędrowne, inne są częściowo wędrowne lub osiadłe. Wierzch ciała paszkota jest brunatny, spód jasny w czarne plamki. Pokrywy podskrzydłowe są białe, a między okiem a nasadą dzioba oraz wokół oczu piórka są jaśniejsze. Paszkot osiąga średnio: długość ciała ok. 27 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 42-47 cm i wagę ok. 110 g. Paszkot żywi się bezkręgowcami, których szuka na ziemi, na drzewach i krzakach. Jesienią i zimą zjada również owoce i jagody (np. jemioły). Gniazdo paszkot zakłada na grubej gałęzi przy pniu drzewa lub w rozwidleniu poziomej gałęzi. Gniazdo jest czarkowatą konstrukcją z luźno splecionych patyków, korzonków, traw i mchu,od środka wyklejoną mieszaniną błota i materiału roślinnego i grubo wysłaną miękką trawą (niekiedy z przymieszką igliwia). Wiosną (w Polsce kwiecień-czerwiec) paszkoty wyprowadzają 2 lęgi. W jednym lęgu samica składa 3-5 bladoniebieskich, zielononiebieskich lub żółtawych jaj z czerwono-brązowymi plamkami, które sama wysiaduje przez 12-15 dni. Pisklęta są gniazdownikami, więc jeszcze przez jakiś czas muszą pozostawać w gnieździe pod opieką rodziców. W polsce paszkoty są ptakami lęgowymi i zimującymi. Przeloty paszkotów przez nasz kraj mają miejsce wiosną w marcu-kwietniu i jesienią we wrześniu-listopadzie. Paszkoty należą w Polsce do ptaków łownych. posłuchaj moich własnych nagrań paszkota głosy posłuchajtyp plikurozmiar paszkot - nawoływaniemp322 kb paszkot - śpiewwav78 kb paszkot - śpiew i szczebiotmp3157 kb paszkot - śpiew i nawoływaniemp3140 kb paszkot i świstunka leśnamp3205 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków drozdowate Kwiczoł - Turdus pilaris Kwiczoł należy do rodziny drozdowatych (Turdidae), rzędu wróblowych (Passeriformes). Występuje w Eurazji. Żyje na obrzeżach lasów, w zadrzewieniach, w dolinach rzecznych; coraz częściej można go spotkać w sadach i parkach. Kwiczoły rozszerzyły swój zasięg na Europę środkową dopiero pod koniec XIX wieku - pierwotnie były ptakami północy. Kwiczoły zimę spędzają w miejscu występowania lub przemieszczają się niezbyt daleko w południowe, cieplejsze rejony - do Europy środkowej, zachodniej lub południowej. Rzadko lecą do północnej Afryki, na wyspy Kanaryjskie i nad Zatokę Perską. Kwiczoł jest wielkości kosa. Osiąga średnio długość ciała ok. 25-26 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 39-42 cm i wagę ok. 100 g. Kwiczoł jest najbardziej kolorowy spośród drozdów występujących w Polsce. Ma niebieskopopielatą głowę, wierzch ciała i skrzydła brązowe, ogon prawie czarny, kuper szary, spód ciała jasny z ciemnymi centkami, pierś złotobrązowa z czarnymi plamkami i białe pokrywy podskrzydłowe. Kwiczoły są ptakami towarzyskimi i hałaśliwymi. Zimą łączą się w stadka. Odżywiają się bezkręgowcami, jesienią i zimą zjadają również jagody (np. jałowca) i owoce (np. jabłka). Do rozłupywania skorupek ślimaków służy mu mocny dziób. Kwiczoł zakłada gniazdo na gałęzi przy pniu drzewa lub na jednej z bocznych gałęzi; wyjątkowo na ziemi lub w szczelinie między kamieniami. Gniazdo jest czarkowatą konstrukcją uplecioną z gałązek, trawy i korzonków, od środka wyklejoną błotem, grubo wysłaną miękką trawą i piórami. Kwiczoły gniazdują w koloniach (do 30 par), często na jednym drzewie. Kwiczoły zaciekle bronią swoich gniazd. Kiedy zbliża się drapieżnik, cała kolonia nadlatuje i obrzuca napastnika odchodami. Dla ptaków (amatorów jaj i piskląt: wrony, sroki, sójki, myszołowy i in.) taki nalot grozi śmiercią, ponieważ odchody sklejają pióra uniemożliwiając latanie. Sezon lęgowy kwiczołów w Polsce trwa od kwietnia do czerwca. W tym czasie ptaki wyprowadzają 1-2 lęgi. W jednym lęgu samica składa 5-6 bladoniebieskich jaj z czerwonobrązowymi plamkami, które sama wysiaduje przez 10-13 dni. Po ok. dwóch tygodniach pisklęta (gniazdowniki) opuszczają gniazdo. W Polsce kwiczoły są licznymi ptakami lęgowymi i zimującymi głównie na wschodzie kraju. Przelot wiosenny kwiczołów przez polskę ma miejsce w marcu-kwietniu, a jesienny - we wrześniu-listopadzie. Kwiczoł jest ptakiem łownym. posłuchaj moich własnych nagrań kwiczołów głosy posłuchajtyp plikurozmiar kwiczoł - głosy wabiącemp3114 kb kwiczoł na tle innych ptakówmp347 kb kwiczoł - głosy wabiące i śpiewmp3184 kb kwiczoł - śpiewmp3100 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków drozdowate Kos - Turdus merula Kos jest średnim, częściowo wędrownym ptakiem z rodziny drozdowatych (Turdidae), rzędu wróblowych (Passeriformes). Wśród kosów wyróżnia się kilkanaście podgatunków. Kosy występują w Europie, Azji, północno-zachodniej Afryce, a nawet zostały introdukowane w Australii, na Nowej Zelandii i okolicznych wyspach. Polskie ptaki (poza populacjami miejskimi) zimują na południu Europy. Populacje miejskie, prowadzące osiadły tryb życia, pozostają na zimę w kraju. Kosy, pierwotnie bytujące wyłącznie w gęstych lasachliściastych, często nad brzegami rzek i jezior, obecnie są pospolitymi ptakami w parkach, ogrodach, a nawet w centrach wielkich miast. Kos jest nieco większy od szpaka. Osiąga średnio: długość ciała ok. 24-27 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 34-40 cm i wagę ok. 75-110 g. Samiec jest czarny, wiosną z żółtopomarańczowym dziobem. Samica jest oliwkowobrązowa z niewyraźnymi plamkami na spodzie i rozjaśnieniem na podgardlu oraz brązowawym dziobem. Kosy odżywiają się owadami i innymi bezkręgowcami zbieranymi na ziemi, a późnym latem i jesienią zjadają również jagody i owoce. Kos szukający ofiar na ziemi porusza się krótkimi skokami, przystając co chwilę, aby się rozejrzeć bądź wypatrzyć zdobycz. Wśród głosów wydawanych przez kosa są takie, które alarmują o drapieżnikach naziemnych i takie, które ostrzegają przed napastnikami z powietrza. W pieśni godowej kosa mogą znaleźć się zasłyszane w okolicy dźwięki (np. dzwonki telefonów komórkowych). U kosów żyjących w miastach czasami występuje częściowy lub całkowity albinizm (brak pigmentu na całym ciele). W normalnych warunkach takie osobniki byłyby szybko wyeliminowane przez drapieżniki, ale w miastach mogą się swobodnie rozmnażać, ponieważ tam jest mniej naturalnych wrogów. Kos zakłada gniazdo zwykle na drzewie, na wysokości 2-3 m, a także w gęstych krzewach i żywopłotach, rzadko na ziemi. W miastach gnieździ się również w załomach murów i innych miejscach przypominających półdziuple. Gniazdo, czarkowata konstrukcja, zbudowane jest z gałązek, suchych liści i źdźbeł trawy, wyklejone od środka mieszaniną próchnicy i błota i wyścielone miękką, suchą trawą. Sezon lęgowy u kosów trwa od kwietnia do lipca. W tym czasie ptaki mogą wyprowadzić do trzech lęgów. W jednym lęgu samica składa 3-5 bladozielonych, rdzawo nakrapianych, wysmukłych jaj, które sama wysiaduje przez 12-14 dni. Młode (gniazdowniki) opuszczają gniazdo po ok. dwóch tygodniach. W polsce kos należy do pospolitych ptaków lęgowych i zimujących. Przelot wiosenny przez nasz kraj trwa przez marzec i kwiecień, a jesienny - przez październik i listopad. Kosy są pod ochroną. posłuchaj moich własnych nagrań kosów głosy posłuchajtyp plikurozmiar kos - nawoływanie1wav5 kb kos - nawoływanie2mp374 kb kos - głos alarmowywav27 kb kos - śpiewmp3193 kb kos - śpiew i nawoływaniemp3256 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków drozdowate głosy innych drozdów posłuchajtyp plikurozmiar drozd rdzawy - Turdus naumanni ptak występujący w północnej Azji, do Polski regularnie zalatujewav56 kb drozd oliwkowy - Turdus obscurus występuje w tajdze północno-wschodniej Azji; do Polski regularnie zalatujemp312 kb drozd ciemny (syberyjski) - Geokichla sibirica - żyje na Syberii; do Polski regularnie zalatujemp338 kb drozd ciemnymp343 kb drozd pstry - Zoothera dauma żyje w Azji; do Polski regularnie zalatujemp317 kb drozd pstrymp348 kb drozd wędrowny - Turdus migratorius ptak do Polski zalatującyau160 kb drozd wędrowny - nawoływaniemp323 kb drozd wędrowny - inne nawoływaniewav24 kb drozdy wędrownemp326 kb drozd wędrowny - śpiew i nawoływaniewav53 kb drozdek okularowy - Catharus ustulatus ptak dotychczas w Polsce nieobserwowany mp3215 kb drozdek okularowy - nawoływaniewav19 kb drozdek szarolicy - Catharus minimus ptak dotychczas w Polsce nieobserwowanywav7 kb rodziny i gatunki alfabetyczny spis ptaków drozdowate Ptaki niewróblowe Strona główna (zoologia leśna, ptaki), (łac. Zoothera dauma, ang. White's Thrush) ptak z rodziny Turdidae (drozdy), rzędu Passeriformes (wróblowe). Długość ciała 27-31 cm, masa ciała 110-170 g. Całe upierzenie upstrzone półksiężycowymi plamkami, zarówno na wierzchu, jak i na spodzie ciała. Skrzydła oliwkowożółte. W locie od spodu skrzydeł rzucające się w oczy biało-czarne pasy. Brak dymorfizmu płciowego. Prowadzi skryty tryb życia i większość czasu spędza na ziemi. Zamieszkuje syberyjską tajgę. Do Polski zalatuje sporadycznie. Pożywienie: owady, dżdżownice, jagody. Gatunek objęty ochroną ścisłą. ŹRÓDŁO (AUTOR) Dariusz Graszka - Petrykowski Publikacje powiązane tematycznie Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa. Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław Zdjęcia Rysunki Tabele Mapy Filmy Pliki

leśny ptak z rodziny drozdów